اشعار منجی2

پیک مراد

می‌توان رنگ تو را از گل مهتاب گرفت

سایه‌ات را به بلندای زمین قاب گرفت

تو همان پیک مرادی که دلم می‌گوید

روشنی از رخ زیبای تو مهتاب گرفت

می‌توان با نظری بر شبح خاطره‌ات،

وعدة عشق تو را از سفر خواب گرفت

در نمازی که در آن عشق تجلّی کرده است،

می‌توان از قد رعنای تو محراب گرفت

می‌توان سدّ دگر ساخت ز دیوارة چشم

تلخی حادثه از دامن سیلاب گرفت

کاش می‌شد که دمی نزد من آیی روزی

تا که اندوه از این قامت بی‌تاب گرفت

می‌توان گفت فراتر ز همه آیینی

با حضور تو توان جنگ ز احزاب گرفت

محرما! توصیه کم گوی که در شطّ پرآب

می‌توان پند ز بازیچة محراب گرفت.

منیره قاسم‌پور